Janusz Obrycki urodził się 20 kwietnia 1924 roku w Kossakach-Ponikly Stok, na ziemi wiskiej powiatu łomżyńskiego, w szlacheckiej rodzinie Jana-Błażeja Obryckiego - szlachcica herbu Prus i Wiktorii z d. Kossakowskiej - szlachcianki herbu Slepowron. Był czwartym z kolei dzieckiem w rodzinie Obryckich.

Lato 1950 roku, Kossaki-Ponikly Stok - Wiktoria Obrycka z synami. Od lewej: Janusz Obrycki, półroczna Maria Barbara Obrycka - trzymana na rękach przez ojca Mieczysława Obryckiego, Wiktoria Obrycka - trzymająca trzyletnią Jolantę Radziej - córkę Haliny Obryckiej i Michała Bierzyńskiego , Bohdan Obrycki i Zdzisław Obrycki.

Janusz właśnie ukończył szkołę podstawową, kiedy wybucha II Wojna Światowa. Rodzina Obryckich spędza dużą część okresu wojny w Karwowie - w gminie Stawiski - po wysiedleniu przez niemieckich okupantów z rodzinnego domu, w Kossakach. Tu w Karwowie, w 1943 roku, umiera na zawał serca, ich ojciec - Jan Błażej, ukończywszy zaledwie 49 lat.

Wiktoria, po powrocie do Kossak w 1944 roku, prowadzi gospodarstwo rolne wraz z dziećmi - przez kilka następnych lat. W 1945 roku Janusz i jego bracia wstępują do oddzialu PAS NZW, gdzie Janusz działa pod pseudonimem "Prus". Pod dowództwem "Sępa" - Michała Bierzyńskiego - który jest mężem siostry Janusza, Haliny - działają aż do ujawnienia się w kwietniu 1947 roku.

Zestawienie tajnych danych - zebranych przez Urząd Bezpieczeństwa Komendy Wojewódzkiej MO w Białymstoku - dotyczących działalności Janusza Obryckiego, w organizacji Narodowego Zjednoczenia Wojskowego /NZW/ - okręgu łomżyńskiego, w której działał pod pseudonimem "Prus".

Dorastające dzieci wkrótce dążą do podziału majątku. W 1948 roku, wdowa Wiktoria Obrycka dzieli duże gospodarstwo rolne pomiędzy dzieci. Po podziale majątkowym dzieci Wiktorii opuszczają Kossaki. Najstarszy syn - Mieczysław - zostaje właścicielem okazałego domu, siedliska i gospodarzy tu aż do śmierci, na swojej części gospodarstwa i części jaką mu oddała jego matka - Wiktoria.

Janusz Obrycki /pośrodku/ jako świadek na ślubie państwa Błażyńskich.

Janusz, po roku 1950, osiedla się w Łomży. Tu - w roku 1959 - poślubia młodszą od siebie, o 9 lat, łomżyniankę - Marię Danielewską. Janusz i Maria Obryccy doczekują się dwojga dzieci. Starsze dziecko - córka Marlena - rodzi się w roku 1961 a młodszy syn - Robert - pięć lat później, w 1966 roku.

Łomża, 1959 rok. Zdjęcie ślubne Janusza Obryckiego i Marii z Danielewskich.

Niestety, dwadzieścia lat po swoim ślubie, kiedy ich dzieci mają zaledwie trzynaście i osiemnaście lat, Janusz umiera nagle, 28 czerwca 1979 roku - tak jak jego ojciec, na zawał serca - kiedy ma tylko 55 lat.

Janusza pochowano na łomżyńskim cmentarzu katedralnym przy ul. Kopernika - w sektorze 1C, numer grobu 523.

Żona Janusza Maria umarła  20.07.2017 roku i została pochowana w tym samym grobie. W nim też spoczął Andrzej Preiss /zmarły 01 grudnia 2016 r./ - zięć Janusza i Marii , mąż ich córki - Marleny.